Оддий воқеа-ку, аммо ўзимга таъсир қилди.
Эрталаб хизмат сафарига А машинада йўлга чиқишимни айтишди.
Тушликка яқин эса Б машинада ўз ҳамкасбларим билан кетишга қарор қилдим. Юкларимни жойладим.
Аммо А машинада мени кутишаётганини айтишди ва ўша машинада кетишга тўғри келди. Юкларим иккинчи машинада қолди, ўзим бошқа ҳамроҳларим билан биринчи машинада йўлга чиқдим.
Манзилга етишимизга 98 км қолганда машинамиз тўхтаб қолди. Қизиб кетди шекилли. Шофер қўнғироқни бошлади.
Буёғи ифторга ҳам оз қолган. Ҳар эҳтимолга қарши сув, нон олиб турақолайлик, деб йўл устидаги кафе томон кетдик.
Сув олиб, қўл ювиб қайтаётгандим, боя юкларим қолган, мен чиқмаган Б машина ҳам бизнинг тўхтаб қолган А машинани кўриб, етиб келиб тўхтабди. Рўзадорлигим учун кўзимга кўриняптими, дебман)))
5 дақиқа ҳам кутмадик. Қизлар иккинчи машинага жойлашдик. "Титаникда ҳам биринчи аёллар қайиқларга ўтказилган", деб ҳазил-хузил билан йўлда давом этдик. Бузилган катта машина ҳам 5-6 йўловчиси билан бор кучи билан довондан ўтиб олди. Унинг ортидан бурқсиб чиқаётган тутунни кўриб "ана тутаб кетади, мана тутаб кетади" деб манзилга етиб келганимизни билмай қолдик.
Аллоҳ- чевар. Ифторга вақтидан аввалроқ етиб келдик. Ўз вақтида оғиз очиш насиб қилди. Энг қизиғи, пешонамда шу Б машинада келиш барибир ёзилган экан.
Хулоса қилдим. Баъзан бирор ишни тезлаштиришга, ўзгартиришга, тўғрилашга, бирор нарсадан воз кечишга ёки бирор нарсага эришишга минг уринмай, уддалай олмайман. Аллоҳнинг режаси меникидан яхшироқ бўлади. Фақат буни бироз кейинроқ биламан.
Баъзан эса кечроқ.
Хато-гуноҳларимизни Ўзи кечирсин.
Эрталаб хизмат сафарига А машинада йўлга чиқишимни айтишди.
Тушликка яқин эса Б машинада ўз ҳамкасбларим билан кетишга қарор қилдим. Юкларимни жойладим.
Аммо А машинада мени кутишаётганини айтишди ва ўша машинада кетишга тўғри келди. Юкларим иккинчи машинада қолди, ўзим бошқа ҳамроҳларим билан биринчи машинада йўлга чиқдим.
Манзилга етишимизга 98 км қолганда машинамиз тўхтаб қолди. Қизиб кетди шекилли. Шофер қўнғироқни бошлади.
Буёғи ифторга ҳам оз қолган. Ҳар эҳтимолга қарши сув, нон олиб турақолайлик, деб йўл устидаги кафе томон кетдик.
Сув олиб, қўл ювиб қайтаётгандим, боя юкларим қолган, мен чиқмаган Б машина ҳам бизнинг тўхтаб қолган А машинани кўриб, етиб келиб тўхтабди. Рўзадорлигим учун кўзимга кўриняптими, дебман)))
5 дақиқа ҳам кутмадик. Қизлар иккинчи машинага жойлашдик. "Титаникда ҳам биринчи аёллар қайиқларга ўтказилган", деб ҳазил-хузил билан йўлда давом этдик. Бузилган катта машина ҳам 5-6 йўловчиси билан бор кучи билан довондан ўтиб олди. Унинг ортидан бурқсиб чиқаётган тутунни кўриб "ана тутаб кетади, мана тутаб кетади" деб манзилга етиб келганимизни билмай қолдик.
Аллоҳ- чевар. Ифторга вақтидан аввалроқ етиб келдик. Ўз вақтида оғиз очиш насиб қилди. Энг қизиғи, пешонамда шу Б машинада келиш барибир ёзилган экан.
Хулоса қилдим. Баъзан бирор ишни тезлаштиришга, ўзгартиришга, тўғрилашга, бирор нарсадан воз кечишга ёки бирор нарсага эришишга минг уринмай, уддалай олмайман. Аллоҳнинг режаси меникидан яхшироқ бўлади. Фақат буни бироз кейинроқ биламан.
Баъзан эса кечроқ.
Хато-гуноҳларимизни Ўзи кечирсин.